ჩემი საყვარელი ორეული
არიან გოგოები, რომლებსაც სძულთ ცერეცო, ცერეცოს ჩაი, საკუთარი ტკივილადქცეული სიყვარული და ლოდინი. არიან გოგოები, რომლებსაც უნდათ მოწევა, მაგრამ ვერ ეწევიან , – იმიტომ რომ ეს არამწეველი ქმრის მანქანაა და ვალდებულები […]
არიან გოგოები, რომლებსაც სძულთ ცერეცო, ცერეცოს ჩაი, საკუთარი ტკივილადქცეული სიყვარული და ლოდინი. არიან გოგოები, რომლებსაც უნდათ მოწევა, მაგრამ ვერ ეწევიან , – იმიტომ რომ ეს არამწეველი ქმრის მანქანაა და ვალდებულები […]
ამ დილით რომ გავიღვიძე და გვერდით ყავაგადაღვრილ „შავ წყალს“ მოვკარი თვალი, გავიფიქრე რა ჯანდაბად ვკითხულობ ამდენ უაზრო წიგნსთქო და ისევ დავხუჭე თვალები. თუმცა, როცა მსგავსი აზრები აფუთფუთდებიან, ძილის გახანგრძლივება რთულია. […]
ხო. ვფიქრობ იმაზე, რა შეიძლება ითქვას მარჯან სატრაპის პერსეპოლისზე , – იმაზეც ვფიქრობ, ვინც ეს ლურჯი წიგნი მათხოვა და იმაზეც, მართლა ყველაზე თბილი ფერია თუ არა ლურჯი (?) არ ვიცი, […]
რაც არ უნდა გვიან დავწვე, ყოველთვის ვრთავ პლეილისტს, ყურსასმენებს როგორღაც ვიმაგრებ პატარა ნიჟარებში და ასე ვიძინებ-თ. შუაღამით კი ყოველთვის მეღვიძება ზაპას ალბომზე. ზოგჯერ ვერ ვხვდები რა ხდება, სადღაც ტრანსცენდენტულ სამყაროში […]
ასეთია წესი – კლავიატურას რომ უახლოვდები ყველაფერი ერთბაშად გავიწყდება, სრული ამნეზია და გამოცარიელება. არაფერი არ შველის ამ ამბავს, არც ფილმის ჩართვა და არც სიმღერები, – პინქფლოიდის ბოლო ალბომი სრულიად უაზროდ […]
რომ არაფერი ნამდვილი და მნიშვნელოვანი დღმდე არ არის დანახული…“ / რილკე უელბეკის „ელემენტარულ ნაწილაკებს“ რომ ვკითხულობდი საჯარო ბიბლიოთეკაში ვიყავი და გარეთ შეყვარებული მელოდებოდა. მეგობართან მოტოციკლეტებზე საუბრობდა , ეწეოდა და აუღელვებლად […]
დღეები ერთ ჭიქა ყავასავით გრძელდება – ერთი დიდი ჭიქა ყავა უდრის ერთ დღეს. დალევას ვიწყებ დილით და ვამთავრებ საღამოს. წიგნები გრძელდებიან ზაფხულივით – გიუნთერ გრასის “თუნუქის დოლი” უდრის მთელ ზაფხულს. […]
იყო ასეთი გერმანული ფილმი „Die wand” – კედელი. იმ ბარიერზეა საუბარი, რომელიც მოულოდნელად აღმოჩნდება ქალის საკუთარ სამყაროსა და გარე სამყაროს შორის , პირდაპირი თუ გადატანითი მნიშვნელობით. ეს ის კედელია, რომელთანაც […]
სახლში დამზადებულ მთებს მივირთმევ. ალინა ორლოვას სიმშვიდეს ვიხვევ თითებზე ძაფებად და ვუყურებ ლაქს თითებზე : ვარდისფერს, საქმიანი ადამიანებისთვის თვალის ასახვევს, – რომ მოეწონოთ, დამაჯერებლად ჩაგთვალონ და შემდეგ ეტაპებზე გადაგიყვანონ, როგორც ყველაზე […]
ადამიანი ათასი წელია შვრიის ფაფას ჭამს და არამგონია რვა წლის ბიჭს ამის შეცვლა შეეძლოსო __ ითქვა ასე ერთ ფილმში და ცხადია, არაფერიც არ შეცვლილა – ყველაფერი პატიებით და ლოცვით დასრულდა. […]
ჩამოდიხარ ძალიან შორიდან; უზარმაზარ მარკეტში შეშინებული ეძებ ხილს, ერთ ცალს, ტკბილს. დაღლილობისგან თვალები ციებიანივით გიელვარებს; წიგნების მაღაზიაც. მუცელზე ოფლისგან დასველებულ თხელ მაისურზე ჩანთას იფარებ და ფრთხილად ეკითხები გამყიდველს. ჭიანჭველები. უნდა […]
მე შემეძლო ვყოფილიყავი ძალზე გულწრფელი, შენ კი უბრალო შემფასებლის როლსაც ვერ შეითავსებდი ალბათ. ბოლოს მოხდა ისე, რომ ჩემი გულწრფელობა უბრალო ზრუნვაზე გავცვალე . ვზრუნავდი ყველგან როგორც შემეძლო – წინასწარმომზადებული ღიმილით; […]
მარი შემოვიდა და მორიგი წიგნი დადო წაუკითხავად მაგიდაზე , – ნერვები მომიშალა, ერთი ბოზი კაცის ამბავიაო. გამეცინა და წავიკითხე. მართლაც ასეთი აღმოჩნდა, ორმოცდაათ გვერდამდე ისე ჩავიკითხე, რომ სული დამაწიწკნა დევიდ […]