ყოველივე ქარია და ჩვენება! ოჰ, სიცოცხლეც უეცარი ქარია… მარადია ერთადერთი: შვენება. (გალაკტიონი) ბავშვობაში ხშირად ვიტყოდი ხოლმე, ცა ნაცრისფერია, ახლა ალბათ იწვიმებს-მეთქი. ამოვიჩრიდი ჩემს კატას და სახლში შევიძურწებოდი, – ახოხოლავებულ ნივთებს […]
შენ ჩემი შვილი ხარ. მუზეუმებში დავდიოდი, ხელოვნების ნიმუშების გარშემო ვტრიალებდი და გპოულობდი. ჩემი სამიზნე იყო ყველა თავდახრილი ქალი ჩვილით ხელში. ის ჩვილი შენი იყავი. ვტრიალებდი ქანდაკების გარშემო და ქალის თმები […]
სინემატოგრაფიის არსებობის პერიოდში შესამჩნევი გახდა კინოს რეალისტურ–დოკუმენტური არსი, იგი შემთხვევითი ადამიანების ბუნებრივ გარემოში, დეკორაციების გარეშე გადაღებისას გამოიხატა. მოინიშნა სადადგმო პირობითობა და კომიკური საწყისი სურათში „გაწუწული მებაღე“, მაგრამ ყოველივე ზემოთთქმული ძირითადად […]
კაცის ცხოვრება ის არის , რაზეც დღის განმავლობაში ფიქრობსო. ემერსონს უთქვამს და ჰენრი მილერს დაუძენია, მაშინ ჩემი ცხოვრება ერთი გრძელი და ამოუყორავი ნაწლავი ყოფილა. მთელი დღე საჭმელზე ვფიქრობ და ღამითაც […]
la maga de rayuela 