ეს იმდროინდელი ამბავია, როცა ვანი ზღვისპირა ქალაქი იყო; როცა კოლხეთის მიწაზეპირველმა ბერძენმა დაადგა ფეხი და მორიდებულად ითხოვა თავშესაფარი. ზღვამაც სწორედ იმდღეს გაბედა და ხანგრძლივი ყოყმანის შემდეგ პირველი ნაბიჯი გადადგა უკან. […]
ჩემს სუნამოს ჰგავს ჩემი მუსიკები. ციტრუსების და ვანილის სუნით. ჩემმა დამ როცა დაყნოსა, აღმოხდა სოხუმს მაგონებსო. დედას გაეცინა, რა გახსოვს შენ სოხუმი, მაშინ ძალიან პატარა იყავიო. დაიჟინა, ძალიან კარგადაც მახსოვსო […]
“როცა სახლიდან ვეღარ გავდიოდით, როცა ერთმანეთით ვიყავით დასჯილები… მე შენს კალთაში მედო თავი და ვფიქრობდი თავის შველაზე…” / ხარანაული გაბრაზებული ვარ. ვერ ვპატიობ , – რომ არ დამელოდა; რომ არ […]
ვერ დაშრეტს სიყვარულს წყალი მრავალი და მდინარე ვერწარხოცავს მას. კიდეც რომ გასცეს კაცმა სახლის მთელი დოვლათი სიყვარულის წილ, მაინც არ ასცდება სიძულვილი. ქებათა-ქება სოლომონისა 8 ეს წიგნი იყო ეკას მცდელობის […]
“ღმერთს ვერც ზეცის შვიდი სართული იტევს და ვერც მიწისა, ადამიანის გულში კი ეტევა. ამიტომაც ჭკუით იყავი ალექსის, ადამიანს გული არასდროს ატკინო!” დიდი ხნის წინ ერთი მეგობარი მყავდა. მას უყვარდა ძველი […]
უილიამ ფოლკნერის სიტყვებში ყვავილებია ჩაზრდილი, – იასამნისფერი და ყვითელი. ძველდებიან და წიგნის ყვითელ ფურცლებს ემსგავსებიან. ძველი ზანდუკებიდან, ყუთებიდან, მუყაოს კოლოფებიდან ამოგვაქვს უმისამართო და ხელმოუწერელი წერილები, რომელშიაც ქალები და მამაკაცები, ერთ […]
Andrei Tarkovsky, A Poet in the Cinema, 1984 “რას ეტყოდით ახალგაზრდებს?” “არ ვიცი…მათ ვეტყოდი, ისწავლონ მარტოობა და სცადონ , საკუთარ თავს მეტი დრო დაუთმონ.. ვფიქრობ, დღეს ახალგაზრდების ერთ-ერთი დიდი შეცდომა […]
Dream When you’re feelin’ blue Dream That’s the thing to do Just watch the smoke rings rise in the air You’ll find your share of memories there So dream When […]
ყოველივე ქარია და ჩვენება! ოჰ, სიცოცხლეც უეცარი ქარია… მარადია ერთადერთი: შვენება. (გალაკტიონი) ბავშვობაში ხშირად ვიტყოდი ხოლმე, ცა ნაცრისფერია, ახლა ალბათ იწვიმებს-მეთქი. ამოვიჩრიდი ჩემს კატას და სახლში შევიძურწებოდი, – ახოხოლავებულ ნივთებს […]
Cy Twombl, Untitled, 1955 საი ტვომბლის ერთ-ერთი ნახატია ასეთი, _ თეთრ კედელზე ნაფხაჭნი აბურდული ხაზები. უამრავი რამ შეიძლება იფიქრო, თითქოს თეთრ კედლებში გამომწყდეულმა შეშლილმა ქალმა თმის სარჭი გამოიძრო თმიდან და […]
ორ ცხოვრებას შორის უამრავი ცხოვრებით ვცხოვრობ. აი, მაგალითად, ერთ-ერთ ცხოვრებაში ისტორიის მასწავლებელი ვარ და თავმოძულებულ მოზარდებთან ვაგვარებ სწავლასთან და სხვა სასიცოცხლო საკითხებთან დაკავშირებულ საკითხებს; მეორე ცხოვრებაში მაგა ვარ, მწვანე ველოსიპედი […]
დაუკითხავად ვიკავებ ადგილს ავტომობილის წინა სავარძელზე და გაგულისებული ვიცინი_ორი საათია ველოდები მცხუნვარე მზის ქვეშ პატარა მტვრიან ქალაქში. ახლა დამსახურებულად დაისჯები. გარუჯულ მკლავებს გაგკრავ ხოლმე შემთხვევით, სიცხისგან ავარვარებულ ბარძაყებთან ოფლს მოვიწმენდ […]
„ჩემი სისხლი გსურს?“ როგორ კენჭი – ნაპირზე; როგორც წვიმის წვეთი – ოკეანეში; როგორც ნემსი – თივაში; ისე იკარგები ზეიდი სმითის ადამიანებში. რადგან მას , ისევე როგორც მის პერსონაჟ ალსანას , […]
